उत्कोचः _utkōcḥ

उत्कोचः [उत्कुच्-अञ्]

1 A bribe (lit. bending one from the right path); Śukra.1.297; उत्कोचमिव ददती K.232; Dk.155; उत्कोचजीविनो द्रव्यहीनान् कृत्वा विवासयेत् Y.1. 339. संगम्योत्कोचदानादि दत्त्वा सैन्यं प्रयाच्यताम् Parṇāl.5.44.

-2 Receiving a bribe; उत्कोचैर्वञ्चनाभिश्च कार्याण्यनुविहन्ति च Mb.12.56.51.

-3 Penalty, tribute; Hch.4. (Gīrvāṇa.)